Chleb

Wczoraj miałam tak zabiegany dzień, że nie zdążyłam już napisać o pieczeniu chleba i wrzucić zdjęć.Pieczenie chleba to nie pieczenie placka. To jest po prostu Dzień Pieczenia Chleba. Moja  ciocia , u której spędzałam każde wakacje piekła chleb na cały tydzień. I teraz rozumiem dlaczego. Tylko nie wiem skąd miała tyle siły, żeby dobrze wyrobić tak dużo ciasta, bo miksera w jej rękach sobie nie przypominam. Nie miała pieca chlebowego w domu, więc zanosiła chleb do piekarni i potem odbierała gotowe gorące bochenki. Właściwie nie były to bochenki tylko bochny, bo piekła na blachach plackowych. Kromka była tak wielka,że jedną tylko można się było najeść. Najlepiej smakował z gęsta śmietaną i cukrem. Wracając z wakacji obowiązkowo braliśmy ze sobą bochen takiego chleba do domu.
Wracając do mojego chleba to muszę się pochwalić, że jak na pierwszy raz to jestem z siebie dumna. Nie miał zakalca i w smaku był bardzo dobry Został "pożarty "błyskawicznie:) Mało brakowało, a nie zdążyłabym zrobić zdjęć.

To chleb przygotowany do wyrośnięcia

Tak wyglądał po godzinie

A tak tuż przed włożeniem do piekarnika

Ta dammm - oto jest!!!

Zakwas dokarmiam dalej więc w najbliższym czasie na pewno znów będę piekła. Teraz mam zamiar upiec pszenny chleb.
Pozdrawiam Was serdecznie

Frasiu dziękuję za komentarz. Fajnie masz , że mąż piecze.Mężczyźni, którzy potrafią piec i gotować zawsze wzbudzają mój szczery podziw:)))